یکی از مشکلات رایج در سازمانها و شرکتهای مختلف، بی نظمی کارکنان در ورود و خروج است. تأخیر در ورود و غیبت، نمونهای از این بینظمیهاست. عدم حضور در محل کار در روزهایی که شخص موظف به حضور در محل کار خود میباشد، غیبت محسوب میشود، مگر اینکه از قبل هماهنگی لازم با مسئول مربوطه انجام شود. در این بخش راجع به غیبت موجه و غیر موجه در قانون کار صحبت خواهیم کرد.
یکی از عوامل مهم موفقیت در کسب و کار ، انضباط در محیط کار است. در دنیای تجارت بدون نظم و انضباط (به ویژه انضباط در ورود و خروج کارکنان)، دستیابی به موفقیت برای ما مشکل خواهد بود. برای برخی از مشاغل ، بی نظمی در حضور و غیاب می تواند اولین گام برای شکست آنها باشد.
نیروی انسانی مهمترین دارایی و سرمایه هر شرکتی است. مدیریت منابع انسانی از اهمیت به سزایی برخوردار بوده و در صورت مدیریت صحیح ، پیشرفت سازمان و دستیابی به اهداف میسر خواهد شد. یکی از واحدهایی که امروزه نقش مهمی در سازمان ها به خصوص در سازمانهای بزرگ دارد، واحد مدیریت منابع انسانی است. البته در بسیاری از کسب و کارهای متوسط و کوچک شغل و پست مجزایی به نام مدیریت منابع انسانی وجود ندارد و وظایف آن برعهده یکی از مدیران رده بالای آن کسب و کار است. در این بخش به نقش مدیریت منابع انسانی در سازمان میپردازیم.
مسئله نظارت بر عملکرد و مدیریت حضور و غیاب کارکنان، یکی از دغدغه های اصلی مدیران کسب و کارها است. برای تعالی هر سازمان باید سیاست و برنامه ریزی آن سازمان در مقابله با عملکرد مختلف کارکنان تعیین شود. در این مقاله به 6 چالش مربوط به مدیریت حضور و غیاب کارکنان می پردازیم:
یکی از مشکلات عمده مدیران و صاحبان کسب و کار در تمامی شرکتهای بزرگ و کوچک، بی نظمی کارکنان در ورود و خروج به خصوص عدم حضور به موقع در محل کار است. تمامی کارفرمایان انتظار دارند که پرسنل تحت مدیریتشان به موقع و رأس ساعت معین در محل کار خود حاضر باشند. البته که این انتظار به جایی است. حضور به موقع و شروع کار در رأس ساعت تعیین شده، علاوه بر ایجاد نظم و انضباط در محیط کار، باعث بالا رفتن بهره وری و راندمان کاری خواهد شد.