پورت های ارتباطی دستگاه حضور و غیاب

برای برقراری ارتباط بین دستگاه حضور و غیاب و کامپیوتر ،‌ روش‌های گوناگونی وجود دارد. مهم‌ترین درگاه یا پورت‌ های ارتباطی دستگاه حضور و غیاب عبارتند از : RS232 ، RS485 ، USB ، شبکه ، GPRS ، Micro Sd و ... . در این مقاله قصد داریم به 3 روش پرکاربرد ارتباطی در دستگاه حضو ر و غیاب بپردازیم.

1- تکنولوژی RS232 یکی از روش‌های قدیمی و پرکاربرد است که جهت برقراری ارتباط از درگاه سریال (Com Port) استفاده می کند. در این روش از پورت Com کامپیوتر (پورت 9پین نری) و پورت 9 پین یا 25 پین دستگاه حضور و غیاب استفاده می شود. ارتباط بین دو پورت از طریق یک کابل 2زوج (4رشته) انجام می گردد. ارسال و دریافت اطلاعات از طریق پین شماره 2 و 3 صورت می گیرد. پین شماره 2 پورت کامپیوتر به پین شماره 3 دستگاه حضور و غیاب و پین شماره 3 کامپیوتر به پین شماره 2 دستگاه حضور و غیاب متصل می شود. از پین شماره 4 جهت اعلام آمادگی سیستم جهت ارسال یا دریافت (DTR) و از پین شماره 5 بعنوان Ground استفاده می شود.

حداکثر طول استاندارد کابل مورد استفاده در تکنولوژی RS232 ، 30 متر است و برای فواصل طولانی نمی توان از این روش استفاده کرد.

2- USB یک روش آسان ، استاندارد و راحت برای انتقال اطلاعات در دستگاه‌های الکترونیکی است. این تکنولو‍ژی به سرعت فراگیر شده و تقریباً‌ در تمامی دستگاه‌های الکترونیکی از جمله دستگاه حضور و غیاب مورد استفاده قرار می گیرد. دلیل موفقیت و فراگیر شدن USB ، سرعت ، قدرت و سادگی در استفاده از آن می باشد. معروفترین و پرکاربردترین درگاه(پورت) USB ، نوع A (USB – type A ) است و همه کامپیوترها ، فلش مموری ها، اکثر وسایل دیجیتال و دستگاههای حضور و غیاب از آن استفاده می کنند.

تخلیه (خواندن ترددهای ورود و خروج ) دستگاه های حضور و غیاب از طریق پورت USB به سادگی هر چه تمامتر و با اتصال حافظه Flash به دستگاه حضور و غیاب انجام می گیرد و محدودیت خاصی در این مورد وجود ندارد. روش دیگر فراخوانی ترددها و اطلاعات موجود در برخی از دستگاه‌های حضور و غیاب ، استفاده از کابل USB و با اتصال مستقیم دستگاه به کامپیوتر می باشد . البته در این مورد، محدودیت طول کابل USB وجود دارد.

3- مهمترین و پرکابردترین درگاه ارتباطی دستگاه حضور و غیاب ، پورت شبکه می باشد. امروزه تقریباً تمامی کامپیوترها و دستگاه‌های حضور و غیاب مجهز به پورت شبکه (سیمی (Wired) یا بی سیم(Wireless)) هستند. تنظیمات شبکه پیچیده تر از دو درگاه RS232 و USB بوده و کاربرد آن نیز متنوع تر است.

برای برقرای ارتباط شبکه ، وجود پورت شبکه چه بصورت سیمی و چه بصورت بی سیم بر روی دستگاه حضور و غیاب و کامپیوتر الزامی است. این ارتباط ممکن است به سادگی و با اتصال مستقیم پورت شبکه کامپیوتر به دستگاه حضور و غیاب توسط یک کابل شبکه (در شبکه سیمی) انجام گیرد و یا با اتصال دو طرف به بستر شبکه موجود (اتصال به نود یا سوئیچ شبکه ) ارتباط برقرار گردد.

برای اینکه یک دستگاه حضور و غیاب ،در شبکه یک سازمان و اداره شناسایی شود،‌ نیاز به انجام تنظیمات دارد. تنظیم IP Address‌، Subnet Mask و در مواردیکه شبکه سازمان مورد نظر گسترده تر باشد ، تنظیم Gateway و DNS مورد نیاز می باشد. این تنظیمات باید با هماهنگی واحد IT و شبکه سازمان مربوطه انجام گیرد، تا مشکلی ایجاد نشده و ارتباط به درستی انجام پذیرد.

دریافت یا فراخوانی اطلاعات از دستگاه حضور و غیاب به دو صورت آفلاین و آنلاین صورت می پذیرد.

در روش آفلاین ،‌اطلاعات موجود بر روی دستگاه حضور و غیاب توسط حافظه Flash و یا از طریق درگاه ارتباطی موجود(Rs232،USB یا شبکه) و توسط نرم افزارهای واسط فراخوانی می گردد.

روش آنلاین معمولاً‌مختص درگاه شبکه می باشد. در این روش ، در فواصل زمانی مختلف تعیین شده توسط کاربر، اطلاعات بصورت اتوماتیک از روی دستگاه حضور و غیاب به کامپیوتر مربوطه انتقال می یابد.

روش انتقال اتوماتیک اطلاعات از دستگاه حضور و غیاب به کامپیوتر نیز به دو روش انجام می گیرد. در روش اول ، نرم افزار (سرویس) نصب شده بر روی کامپیوتر در زمانهای تعیین شده به دستگاه حضور و غیاب رجوع می کند و در صورت وجود اطلاعات،‌ آنها را فراخوانی می کند. در روش دوم ارسال اطلاعات (در صورت وجود اطلاعات جدید ) توسط سرویس موجود بر روی دستگاه حضور غیاب به سمت کامپیوتر مقصد انجام می گیرد.

در یک جمع بندی کلی می توان گفت برای انتقال و فراخوانی اطلاعات بین کامپیوتر و دستگاه حضور و غیاب در ادارات و شرکتهای کوچک، به خصوص برای مراکزی که از بستر شبکه مناسبی برخوردار نیستند، می توان از پورت USB و حافظه Flash استفاده کرد. اما در مراکزی که مجهز به بستر شبکه هستند، بخصوص در شرکتها و سازمان‌های بزرگ که تعداد زیادی دستگاه حضور و غیاب دارند، پورت شبکه مناسبترین و سریعترین روش برای برقراری ارتباط و فراخوانی اطلاعات می باشد.