ثبت الگوی اولیه اثر انگشت، مهمترین فرآیند در سیستمهای اثر انگشتی است. همه تطبیق های آینده در برابر اثر انگشت ثبت شده اتفاق می افتد. از این رو بسیار مهم است که الگوی ثبت نام از کیفیت بالایی برخوردار باشد. بسیاری از پروژه های بیومتریک شکست می خورند زیرا کاربران در هنگام استفاده روزانه به درستی شناسایی نمی شوند.
در ادامه به راهکارهای ساده، جهت ثبت الگوی اولیه باکیفیت و شناسایی موفقیت آمیز آن می‌پردازیم:
1. از اسکنر اثر انگشت با کیفیت استفاده کنید
انتخاب اسکنر (سنسور) اثر انگشت مناسب، گام بسیار مهمی در سیستمهای اثر انگشتی است. اگر اسکنر بیومتریک که برای ثبت نام استفاده می کنید ، نتواند بهترین تصاویر را بگیرد ، کل سیستم از کار می‌افتد. زیرا در انتها اثر انگشت بی کیفیت ثبت می‌شود و پایگاه داده بیومتریک شما دارای اثر انگشت نامرغوب است. اما با انتخاب یک اسکنر باکیفیت، برای همیشه خیالتان از ثبت الگوی مرغوب اثر انگشت، راحت خواهد بود. انتخاب یک سنسور باکیفیت که توانایی تشخیص اثر انگشت زنده از نمونه جعلی را دارا باشد، بسیار مهم است.
2. به کاربران آموزش دهید تا انگشت را به درستی روی اسکنر اثر انگشت قرار دهند
برای به دست آوردن بهترین تصاویر اثر انگشت ، باید انگشت را مستقیماً در ناحیه اسکن حسگر اثر انگشت قرار داد. برای تصاویر با بهترین کیفیت ، انگشتان باید به گونه‌ای قرار بگیرند که حداکثر ناحیه انگشت اسکن شود. به طور کلی این بدان معنی است که اولین بند انگشت در پایین صفحه و نوک انگشت در بالا قرار گیرد.
3. ضبط چندین تصویر از یک انگشت
در هنگام ثبت نام اثرانگشت ، چندین عکس از یک انگشت را بگیرید تا یک الگوی تلفیقی ایجاد کنید. نمونه های بیشتر اثر انگشت به این معنی است که نرم افزار یا الگوریتم اثر انگشت دارای نقاط کوچک بسیاری برای ایجاد یک الگوی اثر انگشت بسیار خوب است. از اسکنرهایی استفاده کنید که هنگام ضبط (ثبت نام) چندین تصویر از یک انگشت ، کاربر انگشت خود را برداشته و بین هر بار ضبط مجدداً روی اسکنر قرار می دهد. اگر اسکنر شما طوری عمل می‌کند که هنگام ضبط فقط یکبار انگشت خود را روی سنسور قرار می‌دهید، در اینصورت همان انگشت را یکبار دیگر تعریف (ثبت نام) کنید.
4. فقط تصویر بهترین اثر انگشت ها را بگیرید و موارد نه چندان خوب را حذف کنید
بررسی کیفیت اثر انگشت را در روند ضبط اثر انگشت خود بگنجانید. اطمینان حاصل کنید که فقط از اثر انگشت با بهترین کیفیت برای ایجاد الگوی اثر انگشت استفاده می کنید. می توانید تصاویر اثر انگشت را که خیلی خوب نیستند کنار بگذارید. این ممکن است زمان ثبت نام شما را چند ثانیه افزایش دهد اما قطعاً ارزش آن را دارد و باعث صرفه جویی در وقت بسیار زیادی در طول استفاده روزانه از کاربران می شود.
لزومی ندارد همیشه انگشت‌های اشاره را معرفی کنید،بلکه ممکن است در یک فرد انگشت شست یا انگشت کوچک کیفیت بهتری داشته باشد. ملاک کیفیت اثر انگشت است.
عملکرد سیستم های بیومتریک به کیفیت نمونه های ورودی به دست آمده بستگی دارد. اگر کیفیت ، چه با طراحی حسگر ، چه با طراحی رابط کاربری یا با رعایت استانداردها قابل بهبود باشد ، می توان عملکرد بهتری را تحقق بخشید. برای جنبه هایی از کیفیت که نمی توان آنها را طراحی کرد ، توانایی تجزیه و تحلیل کیفیت یک نمونه زنده مورد نیاز است. این امر برای انتخاب بهترین نمونه در زمان واقعی و فراخوانی انتخابی روشهای مختلف پردازش مفید است.
برای مثال می توانید با استفاده از الگوریتم NIST Fingerprint Image (NFIQ) بررسی کیفیت تصویر اثر انگشت را انجام دهید.
5. برای هر کاربر چندین نمونه اثر انگشت معرفی کنید
گرفتن چندین الگوی اثر انگشت (حداقل دو انگشت از دو دست مختلف) ، وجود پشتیبان در صورت آسیب یک انگشت را تضمین می کند. همچنین ، اگر کاربر در شناسایی از طریق انگشت اصلی خود مشکلی داشت ، می‌تواند از انگشت جایگزین استفاده کند.
6. آستانه تطبیق اثر انگشت را بر روی بهترین حالت تنظیم کنید
هر نرم افزار اثر انگشت یک آستانه تطبیق اثر انگشت از قبل تعریف شده دارد. بسیار بعید است که 2 قالب اثر انگشت که در جلسات مختلف از همان انگشت به دست آمده، 100٪ دقیقاً مطابقت داشته باشد. از این رو هنگام تطبیق اثر انگشت ، نرم افزار اثر انگشت 2 الگو اثر انگشت را با هم مقایسه می کند و یک درصد یا عدد مطابقت را برمی‌گرداند. اگر میزان مطابقت از آستانه مطابقت از پیش تعیین شده بالاتر باشد ، گفته می شود که الگوی ورودی با موفقیت با الگوی ذخیره شده مطابقت دارد.
اگر آستانه مطابقت خیلی زیاد تنظیم شود ، False Rejections (عدم شناسایی کاربران مجاز) زیاد خواهد شد. اگر آستانه تطبیق خیلی پایین باشد ، پذیرش کاذب بالایی خواهیم داشت.
میزان پذیرش کاذب یا FAR ، معیار اندازه گیری احتمال پذیرش نادرست سیستم دسترسی بیومتریک توسط کاربر غیر مجاز است.
میزان عدم پذیرش کاذب یا FRR ، معیار محاسبه احتمال نادرست بودن تلاش سیستم دسترسی بیومتریک توسط کاربر مجاز است.
