اثر انگشت یکی از متداولترین و پرکاربردترین راهکارهای بیولوژیک در زمینه احراز هویت در سیستم‌های کنترل تردد و حضور غیاب است. اما بروز برخی مشکلات پوستی در افراد موجب اختلال در تشخیص یا تائید هویت توسط اثر انگشت می شود. التهاب پوست و مشکل ژنتیکی دو عامل بسیار مهم در عدم شناسایی اثر انگشت است.
یک مقاله جامع راجع به اینکه " چه چیزی اثر انگشت را از بین میبرد ؟ " در سایت مجله حضور و غیاب نوشته ایم. توصیه می کنم این پست را هم بخوانید.
یکی از این مشکلات، التهاب پوستی (درماتیت) نام دارد. درماتیت در افراد مبتلا به دو صورت تحریک تماسی و آلرژی و در اثر تماس مکرر با آب، مواد شوینده، حلّالها، مواد شیمیایی، صابون، عطر و ... بروز می کند.
درماتیت می تواند با اثر گذاری در اثر انگشت افراد و ایجاد تغییرات در نقش و نگاره های (خطوط و شکافها) انگشتان، مشکلی اساسی در شناسایی اثر انگشت توسط دستگاه‌های احراز هویت از جمله دستگاه حضور و غیاب ایجاد کند.
بر اساس نتایج یک تحقیق که اخیرا انجام شده است، 15 درصد مردم سراسر جهان به نوعی التهاب پوستی مبتلا هستند.
خشکی پوست یکی از عوامل مهم و تأثیر گذار در بروز درماتیت است. تحقیقات نشان می‌دهد، بزرگسالانی که پوست دستهایشان به اندازه زیاد خشک است، 4 برابر بیشتر از همسالان خود در تأیید اثر انگشت با مشکل مواجه می شوند.
با وجود اینکه درماتیت دست را تا حدودی می توان با کرمهای خاص از بین برد، اما افراد مبتلا به درماتیت ممکن است در محل کار خود دائما با مواد و عوامل تحریک آمیز در تماس باشند، مانند دست زدن مکانیک به پیچ و مهره های روغنی، شستشو یا تماس دست کارگران با مواد شیمیایی و بهداشتی، تماس دست آشپز با پیاز و سیر خرد شده و ...
علاوه بر التهاب پوستی عوامل دیگری همچون تماس فیزیکی مستمر با ابزارآلات و اشیائی مانند سمباده ، روغن ، اسید ، جراحت ، سوختگی و مواد شیمیایی و ... موجب عدم شناسایی اثر انگشت می شود. البته در این موارد معمولاً اثر انگشت پس از مدتی دوباره به حالت عادی بر می گردد، اما در همین زمان، اسکن و شناسایی اثر انگشت به سختی انجام می شود و یا اصلا شناسایی صورت نمی گیرد.
فقدان اثر انگشت یا آدرماتوگلیفیا نیز یک جهش ژنی است که در مرحله جنینی در برخی افراد رخ می دهد. این افراد اثر انگشت ندارند و نمی توان آنها را از طریق اثر انگشت شناسایی کرد.
