آیا در زمان شیوع کرونا، می‌توان از دستگاه حضور و غیاب اثر انگشتی استفاده کرد؟
تشخیص اثر انگشت یک فناوری بیومتریک ایمن و راحت است که نه تنها در تلفن‌های هوشمند، بلکه در زندگی روزمره ما نیز رایج و گسترده شده است. یکی از کابردهای رایج این فناوری، دستگاه‌های حضور و غیاب و کنترل تردد هستند.
قبل از گسترش جهانی کرونا (COVID-19)، اثر انگشت پرکاربردترین راهکار ثبت تردد در دستگاه‌های حضور غیاب بود. با این حال، شیوع جهانی COVID-19 باعث ایجاد تردیدها و سوألاتی در مورد ایمن بودن استفاده از تشخیص اثر انگشت شده است. زیرا لمس سنسور (حسگر) اثر انگشت می‌تواند ویروس های همه گیر و مسری را گسترش دهد.
بعضی از کسب و کارها، دستگاه حضور و غیاب اثر انگشتی خود را کنار گذاشته‌اند و رو به ثبت دستی ترددها آورده‌اند. برخی دیگر نیز با صرف هزینه‌های بیشتر از دستگاه‌های بیومتریک بدون تماس استفاده می‌کنند.
در مورد استفاده از فناوری تشخیص اثر انگشت در زمان شیوع کرونا، سه سوأل مطرح است :
1
آیا استفاده از اثر انگشت در احراز هویت، واقعاً بی‌خطر است یا خطرناک ؟
2
استفاده از فناوری تشخیص اثر انگشت چقدر ریسک و خطر دارد؟
3
با توجه به خطر گسترش ویروس کرونا، آیا این تکنولوژی ارزش استفاده دارد؟
اگر بخواهیم به صورت خلاصه به سوألات بالا پاسخ دهیم، باید بگوییم که نمی‌توان ادعا کرد که حسگرهای تشخیص اثر انگشت کاملاً از انتشار ویروس ایمن هستند. سنسور (حسگر) اثر انگشت نیز می‌تواند در انتقال ویروس مؤثر باشد، اما درصد آلودگی و انتشار توسط آن نسبت به سایر سطوح مانند دستگیره درب‌ها و دکمه‌های آسانسور کمتر است. بنابراین با استفاده معقول و ایمن، می‌توان با خیال راحت از این فناوری استفاده نمود.
در ادامه این مقاله، جزئیات بیشتری در مورد نکات بیان شده ذکر می‌شود. پس با ما همراه باشید.
ایمنی فناوری تشخیص اثر انگشت چقدر است؟
ما در زندگی روزمره با اشیاء و سطوح مختلفی سر و کار داریم. دستگیره درب‌ها، دستگیره‌ها و میله‌های موجود در مترو ، اتوبوس ، قطار ، دکمه‌های آسانسور ، دستگاه خودپرداز ، نرده‌ها ، میز و صندلی ، کارت‌های اعتباری ، اسکناس و ... .
این سطوح در طی روز توسط افرادی بی‌شماری لمس می‌شوند و به صورت فزاینده‌ای، قابلیت انتشار ویروس کرونا را دارند. تحقیقات انجام شده نیز خطر آلودگی از طریق لمس این سطوح را تأیید می‌کند. ویروس کرونا، بسته به نوع سطحی که بر روی آن قرار دارد، می‌تواند بین چند ساعت تا چند روز زنده بماند و اگر در این مدت توسط فرد دیگری لمس شود، انتقال می‌یابد.
ثبت تردد در دستگاه حضور و غیاب از طریق اثر انگشت، مستلزم لمس سنسور اثر انگشت بر روی دستگاه است. طبق مطالعات انجام شده، سطح آلودگی این سنسور به اندازه دستگیره درب است. بنابراین سنسور اثر انگشت نیز می‌تواند به عنوان واسطه‌ای برای انتقال ویروس از طریق تماس دقیقاً مانند سایر سطوح عمل کند.
با این حال، یک مطالعه دیگر نشان می‌دهد که ضد عفونی کردن سطح سنسور اثر انگشت با الکل و یا مواد ضد عفونی کننده، می‌تواند خطر انتقال ویروس را به صورت کامل حذف کند و یا به طور قابل توجهی کاهش دهد.
ریسک استفاده از تشخیص اثر انگشت
مسیر انتقال احتمالی ویروس کرونا از بینی یا دهان شخص حامل ویروس شروع می شود و به انگشتان منتقل می شود. در صورت لمس حسگر تشخیص اثر انگشت توسط شخص حامل ، حسگر آلوده می‌شود و از آنجا به انگشتان شخص دیگر انتقال یافته و در نهایت با لمس صورت (چشم ، بینی یا دهان)، آن شخص نیز آلوده می‌شود.
تحقیقات نشان می‌دهد که خطر گسترش به اندازه سطح لمس شده ، مدت زمان و فشار لمس بستگی دارد. حسگرهای تشخیص اثر انگشت دارای سطح تماس بسیار کمی هستند. معمولاً هنگام ثبت تردد، فشار ضعیفی به حسگر وارد شده و مدت زمان لمس آن نیز کمتر از یک ثانیه است. بنابراین در مقایسه با سایر سطوح مانند دستگیره درب‌ها، خطر انتقال ویروس در حسگر اثر انگشت به طور قابل توجهی پایین است.
علاوه بر این، بر خلاف سطوح مختلف مانند میله‌های موجود در وسایل حمل و نقل عمومی ، دستگیره درب‌ها ، خودپردازها و آسانسورها که توسط افراد ناشناخته بسیاری لمس می‌شوند، لمس سنسور اثر انگشت در دستگاه حضور و غیاب به کاربران شناخته شده و مجاز محدود می شود.
با اجرای مدیریت ریسک که برای کارکنان و کاربران استفاده کننده از حضور و غیاب طراحی می‌شود، می‌توان ریسک استفاده از دستگاه حضور و غیاب اثر انگشتی را تا حد قابل ملاحظه‌ای کاهش داد. ضد عفونی کردن مداوم و اصولی دستگاه حضور و غیاب ، بررسی دمای بدن کارکنان قبل از ثبت تردد و ضدعفونی کردن انگشت قبل و بعد از ثبت تردد ، از جمله اقداماتی است که می‌توان برای کاهش ریسک و ثبت تردد ایمن در دستگاه‌های حضور و غیاب اثر انگشتی انجام داد.
چکیده
در زندگی روزمره، ناخواسته با بسیاری از سطوح لمس شده تماس پیدا می‌کنیم. ممکن است این سطوح توسط افراد بسیاری لمس شده باشد. برعکس این سطوح ، شناسایی و احراز هویت از طریق اثر انگشت فقط شامل تماس های آگاهانه و محدود است .
تحقیقات نشان می‌دهد که یکی از مؤثرترین راهکارهای جلوگیری از گسترش COVID-19، شستشوی مداوم دست‌ها و استفاده از مواد ضد عفونی کننده است. بنابراین در شرایطی که هم اکنون در آن قرار گرفته ایم ، می‌توانیم با تعبیه جایگا‌ه‌های حاوی مواد ضد عفونی کننده در کنار دستگاه‌های حضور و غیاب اثر انگشتی و هدایت افراد به استفاده از آن پس از لمس سنسور ، فضای کار ایمنی داشته باشیم.
شیوع COVID-19 ، تهدیدی جدی در زندگی بشری به حساب می‌آید که بسیاری از جنبه‌های زندگی ما را تحت تأثیر قرار داده است. این شرایط ترس و نگرانی ما را تا حدی غیرضروری افزایش داده است.
بیایید به جای اینکه اجازه دهیم ترس ما را درگیر خود کند ، با درک واضح عوامل خطر و راهکارهای ایمنی سفارش شده و با استفاده هوشمندانه از فناوری ها به مقابله با شیوع این ویروس بپردازیم.
شما جزو کدام دسته هستید؟
آیا دستگاه حضور و غیاب اثر انگشتی خود را کنار گذاشته‌اید؟ یا از آن استفاده می‌کنید؟
اگر از دستگاه حضور و غیاب اثر انگشتی استفاده می‌کنید و از راهکار دیگری برای گسترش ویروس استفاده می‌کنید. لطفاً جهت آگاهی دیگران، راهکار خود را در بخش نظرات درج کنید.
|
بیشتر بدانید: · اینفوگرافی حضور و غیاب ایمن در زمان شیوع کرونا · نقش و اهمیت اثر انگشت در حضور غیاب |
