الزامات محاسبه حقوق دستمزد


محاسبه حقوق و دستمزد به چه شکلی صورت می‌گیرد؟ 


ساعات کار به صورت هفتگی تعیین شده است. به میزان 36 ساعت برای کارگران شاغل در کارهای سخت و زیان‌آور و زیرزمینی و 44 ساعت برای سایر کارگران. توزیع ساعات کار در روزهای هفته با جلب توافق کارگران ذیربط از اختیارات کارفرما بوده و به جز کارگران شاغل در کارهای سخت و زیان‌آور که ساعات کار آنها نباید از 6 ساعت در هر روز تجاوز کند، در مورد سایر کارگران عملاً حداکثری برای میزان ساعات کار روزانه، مشروط به جلب موافقت کارگر، در قانون کار در نظر گرفته نشده است.

مبنای حقوق ماهیانه طبق مفاد قانون مدنی جمهوری اسلامی ، برابر 30 روز ماه شمسی است و مزد و مزایای متعلق به کارگر بر مبنای ۳۰ روز محاسبه میگردد. البته پرداخت مزد و مزایای متعلقه ، در ماههای ۳۱ روزه تقسیم بر ۳۰ شده و در عدد ۳۱ ضرب میگردد و در ماههای ۲۹ روزه نیز بر عدد ۳۰ تقسیم شده و در ۲۹ ضرب میگردد . یعنی تعیین حقوق و دستمزد بر مبنای ماه ۳۰ روزه و پرداخت آن بر مبنای تعداد روزهای ماه انجام میگردد. به این معنی که وقتی از سوی شورایعالی کار ، حداقل مزدکارگران اعلام میگردد ، این مبلغ بر مبنای ماه شمسی ( ۳۰ روزه ) اعلام شده ، ولی هنگام پرداخت آن باید به تناسب تعداد روزهای ماه مورد نظر محاسبه گردد.

طبق قانون ساعت کار هفتگی 44 ساعت بوده و روز جمعه هم روز استراحت با حقوق است. بجز روز جمعه روزهای تعطیل رسمی نیز جزو کارکرد محاسبه شده و حقوق آن باید پرداخت شود.

۴۴ ساعت / ۶ روز کاری = ۷.۳۳ ( ۷ ساعت و بیست دقیقه )

برخی سازمانها و شرکتها ساعت کاری روزانه را بیشتر کرده و بجای آن روز پنجشنبه را تعطیل می کنند. یعنی بجای ۷ ساعت و بیست دقیقه ، حدود 8 ساعت و 45 دقیقه در 5 روز هفته کار می کنند و دو روز آخر یعنی پنجشنبه و جمعه تعطیل هستند.

البته بر مبنای قانون، ساعت کاری روزانه همان ۷ ساعت و بیست دقیقه (۷.۳۳) است که با ضرب آن در 30 روز ،عدد 220 ساعت در ماه بدست خواهد آمد که باید حقوق ماهانه پرسنل بر اساس ۳۰ روز یا ۲۲۰ ساعت محاسبه گردد.

با توجه به آخرین قوانین کار موارد زیر باید اجبارا در حقوق و مزایای کارکنان توسط کارفرما قرار بگیرد :

حقوق مبنا - سنوات - عیدی - بن – بازخرید - مرخصی - حق مسکن - حق اولاد

 

مزد مبنا = حقوق روزانه *روزهای کارکرد

حقوق = مزد مبنا + مزد اضافه کاری + حق اولاد + حق مسکن + حق بن + سایر مزایا

مزد یک ساعت اضافه کاری 40% بیشتر از مزد یک ساعت کارکرد عادی است یعنی با ضرب مزد یک ساعت کارکرد عادی در عدد 1.4 ، مزد  یک ساعت اضافه کاری بدست می آید.

هر ساعت اضافه کار = (حقوق روزانه/۷.۳۳۳) * ۱.۴

پرداختی به کارگر = جمع حقوق – بیمه سهم کارگر – مالیات بر حقوق

مالیات حقوق پرداختی کارگر=(حقوق – موارد غیر مشمول -معافیت مالیاتی ماهانه حقوق)

بیمه سهم کارگر= (حقوق- مزایای غیر مشمول)* ۷%

 

وجوهی که مشمول کسر حق بیمه می شود، به شرح زیر است:

۱- حقوق، دستمزد و کارمزد  ۲- فوق العاده های شغل ۳- اضافه کار، شب کاری و نوبت کاری

۴- فوق العاده خارج از مرکز  ۵- فوق العاده انجام کارهای سخت و زیان آور

۶- کمک هزینه خواربار و مسکن  ۷- مزد ایام تعطیل و مرخصی استحقاقی

۸- فوق العاده های ثابت  ۹- پاداش به جز مواردی که مشمول کسر حق بیمه نیست

 

برخی از وجوهی که مشمول کسر حق بیمه نیست، به شرح زیر است:

۱- بازخرید ایام مرخصی  ۲- کمک هزینه اولاد  ۳- هزینه سفر و فوق العاده ما موریت

۴- حق شیر   5 -پاداش افزایش تولید   ۶- خسارت اخراج و مزایای پایان کار

 

کارفرما مکلف است به هر کارگر مطابق قرارداد، به ازاء هر یک سال ، براساس آخرین حقوق مبلغی معادل یکماه حقوق به عنوان مزایای پایان کار پرداخت نماید.

میزان عیدی در آخر هر سال دو برابر پایه حقوق هر شخص است، مشروط به اینکه از سه برابر حداقل حقوق همان سال بیشتر نباشد .