تشخیص چهره (Face Recognition) یا شناسایی عنبیه (Iris Recognition) !؟ کدام روش احراز هویت بیومتریک برای کسب و کار شما کارآمدتر است؟
در عصر حاضر بیومتریک‌ها بر تمام صنایع و کسب و کارها تسط یافته‌اند. کمتر جایی را پیدا می‌کنید که حداقل از یک ابزار بیومتریک استفاده نکند. به خصوص با گسترش بیماری‌های واگیردار، بیومتریک‌های بدون تماس مانند تشخیص چهره و اسکن عنبیه طرفداران بسیاری پیدا کرده‌اند.
در این نوشتار قصد دارم، به مقایسه دو بیومتریک بدون تماس بپردازم :
تشخیص چهره در برابر اسکن عنبیه
به نظر شما کدام یک از این دو ویژگی بهتر است ؟
اگر دنبال جواب می‌گردید، این مقاله را تا انتها دنبال کنید.
بیومتریک‌ها ویژگیهای منحصر به فرد انسانی هستند که در همه زمینه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. شناسایی و ردیابی مجرمان، حضور و غیاب، کنترل تردد، احراز هویت در پایانه‌های خروج، بیمارستان‌ها، قفل گوش‌های هوشمند، صنعت بانکداری، امنیت تراکنش‌های مالی و ... از جمله کاربردهای بیومتریک‌ها هستند.
معمولاً تشخیص چهره و اسکن عنبیه چشم نمی توانند همزمان بر روی یک دستگاه فعال باشند و باید یکی را انتخاب کرد. دوربین‌های تشخیص چهره و اسکن عنبیه در جلوی دستگاه‌های بیومتریک قرار می‌گیرند. در صورت استفاده از هر دو تکنولوژی بر روی یک دستگاه، به محض اینکه شخصی روبروی دوربین‌ها قرار بگیرد، هر دو دوربین (دوربین تشخیص چهره و دوربین اسکن عنبیه) فعال شده و شروع به اسکن می‌کنند و دستگاه در شناسایی و تشخیص سردرگم خواهد بود. به همین دلیل توسعه دهندگان و ارائه دهندگان بیومتریک از استفاده همزمان از هر دو فناوری خودداری می‌کنند.
برای مقایسه بیومتریک‌ها، پارامترهای مختلفی از جمله دقت، امنیت، راحتی در استفاده ، قابلیت‌های ضد جعل ، پذیرش کاربر ، قابلیت استفاده ، هزینه ، بهداشت ، حریم خصوصی مطرح می‌شود.
البته در کشور ما، معمولاٌ استفاده از ویژگیهای بیومتریک منحصر به استفاده در امنیت گوشی‌های هوشمند و حضور و غیاب و کنترل تردد است .
در کشور ما هنوز برای شناسایی و احراز هویت در ادارات و بانک‌ها از کارت ملی استفاده می‌شود. ( آقا! من دوساله برای کارت ملی ثبت نام کردم، هنوز به دستم نرسیده!!)
بنابراین برای مقایسه این دو بیومتریک، چندان تجربه و الگوی مقایسه‌ای در دسترس نیست.
من هم برای مقایسه این دو تکنولوژی فقط به تجربیات و یافته‌های خودم در صنعت حضور و غیاب و کنترل تردد بسنده می‌کنم .
روش احراز هویت
فناوری تشخیص چهره ویژگی های منحصر به فرد چهره را اندازه گیری و مطابقت می دهد تا هویت فرد را بر اساس یک تصویر شناسایی یا تأیید کند. برای شناسایی یا تأیید هویت ، نقاط مختلف صورت مانند بینی، دهان، چانه، گوش، پیشانی، اطراف چشم و سایر ویژگی های فرد تجزیه و تحلیل می‌شود.
فناوری تشخیص عنبیه برای تأیید هویت ، الگوهای منحصر به فرد در عنبیه (دایره رنگی چشم) را اندازه گیری می کند. برخی از سیستم‌ها فقط یک عنبیه را شناسایی می‌کنند و در برخی دیگر، هر دو عنبیه اسکن می‌شود.
سهولت استفاده / راحتی کاربر
پس از نصب و استقرار ، معمولاً استفاده از هر دو روش آسان است. البته باید چند نکته را در این مورد در نظر داشت.
فناوری تشخیص چهره قابلیت شناسایی چهره از فاصله یک تا چند متر را دارد. حتی نسخه‌های جدیدتر این تکنولوژی قادر به شناسایی افراد در حال راه رفتن هستند. اما در شناسایی عنبیه برای شناسایی دقیق‌تر باید چشم‌های خود را در فاصله نزدیکتری (کمتر از 0.5 متر) از دوربین قرار دهید.
دوربین‌های اسکن عنبیه حساس هستند و برای شناسایی دقیق، بهتر است سر بدون حرکت در برابر دوربین‌ها قرار بگیرد.
در ضمن ممکن است چشم برخی از کاربران در هنگام اسکن عنبیه احساس ناراحتی کند. البته این تکنولوژی خطر و ضرری برای چشم انسان ندارد.
دقت شناسایی
تکنولوژی تشخیص عنبیه در کشور ما، نسبتاً جدید و ناشناخته است و نمی‌توان اظهار نظر دقیقی در باره دقت شناسایی آن داشت.
هر دو ویژگی از دقت شناسایی خوبی برخوردارند. اما آمارها نشان می‌دهد، شناسایی عنبیه دقت نسبتاً بیشتری در شناسایی و احراز هویت دارد.
شاید ثابت نگه داشتن چشم‌ها در جلوی دوربین، یکی از علل دقت بیشتر شناسایی از طریق عنبیه باشد. در شناسایی چهره ممکن است سر بیشتر حرکت کند و از طرفی زاویه‌های مختلف قرار گیری چهره در برابر دوربین می تواند بر دقت و کیفیت تشخیص چهره اثر گذار باشد.
نیاز به نور
دوربین‌های شناسایی چهره ، برای اسکن و شناسایی در محیط تاریک به خوبی کار نمی‌کنند و به نور محیط نیاز دارند. البته نور شدید محیط نیز در کار دوربین‌ها اختلال ایجاد می‌کند.
در دوربین‌های شناسایی عنبیه، برای عملکرد بهتر باید نور مرئی محیط به حداقل برسد و در عوض از منبع نور یا سنسور مادون قرمز (IR) استفاده شود.
ثبات و پایداری
ویژگیهای منحصر به فرد عنبیه به مرور زمان کمتر دستخوش تغییر می‌شوند. در مقابل ویژگیهای چهره ممکن است با بالا رفتن سن، کمی تغییر کنند.
قیمت تمام شده / هزینه
تقریباً هر دوربینی قابلیت تشخیص چهره را دارد (اگرچه دوربین با کیفیت بالاتر از دقت بالاتری برخوردار خواهد بود). امّا برای اسکن عنبیه نمی توانید از یک دوربین عادی استفاده کنید و این فناوری گران‌تر از تکنولوژی تشخیص چهره است.
امنیت
با اینکه هر دو روش از امنیت خوبی برخوردار هستند، امّا شناسایی از طریق عنبیه از امنیت بالاتری برخوردار است و احتمال هک و جعل آن بسیار پائین است. نسخه‌های اولیه تشخیص چهره از لحاظ امنیتی، کاربران را کمی دچار تردید کرد. اما استفاده از الگوهای پیشرفته و تکنولوژی شناسایی چهره زنده در نسخه های جدید، امنیت بیشتری را برای سیستم‌های تشخیص چهره به ارمغان آورده است.
حرف آخر
هر دو روش تشخیص از طریق چهره و عنبیه، امکانات خوبی را در اختیار ما قرار می‌دهد و نمی‌شود گفت که کدامیک بر دیگر برتری دارد. برای انتخاب یک سیستم بیومتریک مناسب باید شرایط کار و عوامل محیطی را نیز در نظر گرفت. شاید در یک محیط کاری تشخیص چهره کارایی بیشتری داشته باشد و در فضای دیگر، اسکن عنبیه جوابگو باشد.
امّا اگر من بخواهم برای سیستم حضور و غیاب خود یکی از این دو را انتخاب کنم، انتخابم تشخیص چهره خواهد بود. به نظر من تشخیص چهره، روش بهتری برای استفاده در دستگاه‌های حضور و غیاب و کنترل تردد است.
تشخیص چهره از اسکن عنبیه روش قدیمی‌تر و جا افتاده‌تری است. کار با آن راحت‌تر و آسان‌تر است. سیستم‌های تشخیص چهره جدید در عین برخورداری از دقت و امنیت خوب، کاربر پسندتر بوده و کاربری آسانی دارند.
شما کدامیک را می‌پسندید ؟ تشخیص چهره یا اسکن عنبیه ؟
تجربیات و دیدگاه خود را در بخش نظرات درج نمایید، تا دیگر دوستان هم بتوانند از تجربیات شما بهره‌مند شوند.
بیشتر بدانید
جدول مقایسه بیومتریک‌ها | کدام بیومتریک بهتر است ؟
2 مزیت تکنولوژی تشخیص چهره در برابر اثر انگشت
مقایسه تکنولوژی تشخیص چهره و اسکن کف دست
امنیت دستگاه حضور غیاب مهمتر است یا راحتی کاربر ؟
