راهکارهای بدون تماس و بهداشتی
پس از گسترش Covid-19 در سرتاسر جهان، تقاضا برای راهکارهای بدون تماس جهت احراز هویت و کنترل دسترسی افزایش یافت. ابتدا تکنولوژی تشخیص چهره مورد توجه قرار گرفت و در بسیاری از موارد جایگزین سنسورهای اثر انگشت شد. در ادامه دو تکنولوژی بیومتریک بدون تماس دیگر با نامهای الگوی کف دست و عنبیه چشم نیز به میدان آمدند.
فناوری شناسایی از طریق عنبیه چشم، به علت گران بودن تجهیزات، در مصارف عمومی کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما تکنولوژی اسکن عروق خونی کف دست، مزایای بسیاری دارد که می‌تواند رقیب سرسختی برای تشخیص چهره باشد.
مؤسسه تحقیقاتی Mordor Intelligence پیش بینی کرده است که فناوری بیومتریک کف دست بین سال های 2020 تا 2025 با رشد سالانه 12 درصدی مواجه شده و در صنایع بانکداری، خدمات مالی و شرکت های بیمه، به صورت گسترده‌ای استفاده خواهد شد.
هر دو فناوری تشخیص چهره و اسکن کف دست، بدون تماس هستند و جهت شناسایی نیاز با دستگاه ندارند. در سیستم تشخیص چهره کافی است در برابر دوربین قرار بگیرید و یا از جلوی دوربین رد شوید. در سیستم شناسایی کف دست نیز، باید کف دست خود را در مقابل اسکنر قرار دهید.
تشخیص هویت بدون تماس، با وجود پاندمی کرونا بسیار محبوب‌تر و کاربردی‌تر شده است. با این حال، حتی اگر پاندمی را نیز در نظر نگیریم، چنین سیستمی برای مکان‌هایی مانند مراکز درمانی و بیمارستان‌ها که رعایت پروتکل‌های بهداشتی در آن همیشه حائز اهمیت بوده است، ضرورت دارد.
در ادامه این مقاله به مقایسه دو تکنولوژی تشخیص چهره و اسکن کف دست می‌پردازیم. با ما همراه باشید.
1. حریم خصوصی
بیشترین تفاوت بین تشخیص چهره و شناسایی کف دست در زمینه حفظ حریم خصوصی است.
شناسایی چهره در چند سال گذشته به دلیل نگرانی درباره حریم خصوصی که ایجاد می کند مورد انتقاد گسترده قرار گرفته است. تکنولوژی تشخیص چهره نیاز به همکاری فعال شخص برای احراز هویت ندارد. از آنجا که چهره شما در هر کجا که قرار دارید در معرض دید قرار دارد ، دوربین های تشخیص چهره می توانند به راحتی شما را از دور شناسایی کنند و این امکان را برای فراهم می‌کند که در جمع ردیابی شوید و حریم خصوصی شما به خطر بیفتد.
الگوی کف دست از نظر طراحی حریم خصوصی، بهتر از فناوری تشخیص چهره است. از آنجا که الگوی رگ کف دست در داخل دست شما پنهان است ، برای گرفتن تصویر آن نیاز به ترکیبی از نور مادون قرمز و یک دوربین HD دارید. برخلاف تشخیص چهره ، غیرممکن است که الگوی رگ کف دست شما از دور گرفته شود. برای شناسایی ، شما باید کف دست خود را به صورت آگاهانه از طریق دوربین موجود بر روی سیستم بیومتریک اسکن کنید و بدون رضایت شما نمی‌توان تصویری از آن تهیه کرد.
این همان چیزی است که باعث می شود کف دست یک بیومتریک مبتنی بر رضایت بوده و از نظر حفظ حریم خصوصی، مزیت‌های واضحی نسبت به تشخیص چهره داشته باشد.
2. دقت
دقت در شناسایی، دومین تفاوت بین تشخیص چهره و رگ کف دست است.
دقت یک بیومتریک با دو عامل اندازه گیری می شود: نرخ رد کاذب (FRR) و نرخ پذیرش کاذب (FAR). هرچه این نرخ کمتر باشد ، بیومتریک دقیق‌تر است.
FRR یعنی عدم پذیرش کاربر مجاز
FAR یعنی پذیرش کاربر غیر مجاز (تعریف نشده)
تشخیص چهره بالاترین FAR و FRR را دارد. برعکس ، الگوی کف دست کمترین میزان را دارد و از نظر FRR، 260 برابر دقیق تر و از نظر FAR، 130 هزار برابر دقیق‌تر است.
علاوه بر این ، تشخیص چهره دارای یک نقص اضافی است: برای همه افراد به یک اندازه دقیق نیست. ثابت شده است که الگوریتم های تشخیص چهره در زنان و افراد رنگین پوست دقت کمتری دارند.
هر فناوری شناسایی باید برای همه افراد به همان اندازه دقیق باشد ، زیرا خطرات شناسایی نادرست بسیار زیاد است. شناسایی نادرست این امکان را برای شما فراهم می کند که به عنوان شخص دیگری اشتباه شناخته شوید، که دارای عواقب خطرناکی است (به ویژه هنگامی که توسط پلیس استفاده می‌شود).
شناسایی اشتباه و عدم دسترسی صحیح به چیزی که از آن شماست بسیار آزار دهنده است و در وهله اول یکی از مزایای اصلی بیومتریک یعنی "راحتی" را نقض می‌کند. بنابراین از نظر دقت ، کف دست عملکرد بهتری نسب به چهره دارد.
3. امنیت
فناوری‌های بیومتریک مسلماً از راهکارهای ورود رمز و کارت و حتی فناوری‌های موبایلی (NFC ، Bluetooth) امن‌تر هستند. اما در بین بیومتریک‌ها نیز، فناوری کف دست امن‌تر از اثر انگشت و تشخیص چهره است.
کاهش دقت تشخیص چهره باعث می شود در برخی موارد کاربران نادرست شناسایی شوند و این امر امکان دسترسی به پرسنل غیر مجاز را فراهم می کند و خطرات امنیتی را ایجاد می کند.
اما بزرگترین خطر امنیتی اثر انگشت و تشخیص چهره ، آسیب پذیری آنها در برابر کلاهبرداری است. از آنجا که چهره شما در هر کجا که قرار بگیرید در معرض دید قرار دارد، جعل یک تصویر سه بعدی از صورت شما برای فریب دستگاه تشخیص چهره بسیار آسان‌تر است.
امکان جعل و ساختن نمونه تقلبی از اثر انگشت و چهره وجود دارد و برخی از سیستم‌های تشخیص اثر انگشت و چهره نیز توسط این نمونه‌‌های تقلبی (مانند پرینت یا قالب پلاتینی اثر انگشت و فیلم و عکس چهره) به راحتی فریب می‌خورند.
در تکنولوژی کف دست ، از آنجا که الگوی رگ شما در داخل دست شما پنهان است، تنها در صورت اسکن کف دست، می توان تصویر آن را گرفت. در غیر این صورت ، کاملاً پنهان است و جعل، سرقت و سوء استفاده از آن برای سایر افراد تقریباً غیرممکن است.
4. راحتی
تشخیص چهره یک مزیت اساسی نسبت به سایر بیومتریک ها دارد: راحتی کاربر.
با وجود خطرات امنیتی و حریم خصوصی مرتبط با آن ، این واقعیت که فناوری تشخیص چهره می تواند به طور خودکار کاربر را از فاصله دور شناسایی کند، در صورت رضایت کاربر به این امر، بسیار راحت است. به عنوان مثال ، تشخیص چهره در تلفن های هوشمند مدرن به کاربران امکان می دهد قفل تلفن خود را فقط با مشاهده آن باز کنند. چقدر راحت!
علاوه بر این ، خطرات مربوط به حفظ حریم خصوصی تشخیص چهره در مورد تلفن های هوشمند اعمال نمی شود زیرا داده های بیومتریک کاربر به جای اینکه در بانک اطلاعاتی در معرض دسترسی دیگران قرار گیرند ، مستقیماً در دستگاه شخصی ذخیره می شوند ، بنابراین نمی توان از آنها برای اهداف نظارتی استفاده کرد. این امر باعث می شود تشخیص چهره یک انتخاب بی نقص و راحت برای باز کردن قفل تلفن های هوشمند باشد.
در دستگاههای حضور غیاب و کنترل دسترسی نیز، این مورد تا حدودی صدق می‌کند. بانک اطلاعاتی بیومتریک دستگاههای کنترل تردد، در اختیار مدیریت یک مجموعه محدود قرار دارد و امکان دسترسی و سوء استفاده از آن برای سایر افراد تا حدودی غیر ممکن است.
کف دست بر خلاف تشخیص چهره، قابلیت شناسایی خودکار از راه دور را ندارد و برای شناسایی کاربر، نیاز به اسکن کف دست از نزدیک (اما بدون تماس) است. بنابراین گرچه این امر به از لحاظ امنیتی و حفظ حریم خصوصی مزیت اساسی محسوب می‌شود، اما به لحاظ راحتی می تواند به عنوان یک اشکال تلقی شود.
5. انطباق قانونی
در سال های اخیر ، مقررات اصلی حفظ حریم خصوصی در سراسر جهان در حال گسترش است. بسیاری از اقتصادهای بزرگ قوانین کپی رایت را ایجاد نموده و مقررات مربوط به حفظ حریم خصوصی را به روندی جهانی تبدیل کرده اند. به همین دلیل ، امروزه شرکت ها بیش از هر زمان دیگری در جمع آوری داده ها محدودیت دارند.
عامل شماره یک در مقررات حریم خصوصی در سراسر جهان رضایت است. شرکت‌ها قبل از اینکه در داده‌‌های مربوط به کاربران تصرف کنند، باید رضایت کاربر را کسب نمایند، در غیر این صورت با خطرات قانونی قابل توجهی روبرو خواهند بود.
از آنجایی که تشخیص چهره امکان ضبط اطلاعات شخص را بدون رضایت وی فراهم می کند، برای شرکت ها بسیار مهم است که قبل از جمع آوری داده های کاربر ، اطمینان حاصل کنند که رضایت صریح و قابل تأیید را به دست آورده‌اند، یا در معرض خطر جریمه های جدی قرار دارند.
با استفاده از اسکن کف دست ، هیچ سوالی وجود ندارد که آیا کاربر با دادن داده های بیومتریک خود موافقت کرده است یا خیر ، زیرا بدون تعامل صریح شخص با سیستم نمی توان آن را ضبط کرد. از آنجا که ثبت خودکار و اجباری داده های بیومتریک کف امکان پذیر نیست (همانطور که در تشخیص چهره وجود دارد) ، به طور خودکار با دستورالعمل های متمرکز بر رضایت در اکثر مقررات محافظت از داده ها مطابقت دارد. این باعث می شود اسکن کف دست یک انتخاب کم خطرتر و بدون دردسر برای شرکت هایی باشد که به دنبال استفاده از بیومتریک در تجارت خود هستند.
6- پایداری در گذر زمان
ماهیت منحصر به فرد سیاهرگ کف دست موجب شده تا این فناوری در هر زمانی معتبر و قابل اطمینان باشد. بر خلاف تشخیص چهره، در این فناوری نگرانی در مورد نیاز به نور محیط وجود ندارد. از طرف دیگر بر خلاف اثرانگشت و چهره، سیاهرگ کف دست با بالا رفتن سن افراد، تغییر نکرده و یا کمرنگ تر نمی شود؛ بنابراین با گذر زمان نگران اعتبار و دقت آن نخواهید بود.
چکیده
تشخیص صورت و رگ کف دست از فناوری های بیومتریک قدرتمندی هستند که طیف وسیعی از کاربردها را دارند ، اما از بسیاری جهات کاملاً مخالف یکدیگر هستند.
برای استفاده در مشاغل عمومی و تجاری ، کف دست دارای مزایای زیادی (حفظ حریم خصوصی ، امنیت و دقت) نسبت به تشخیص چهره است. علاوه بر این ، از نظر قابلیت اطمینان و ریسک قانونی ، کف دست به طور کلی به دلیل طراحی متمرکز بر حریم خصوصی ، گزینه کم خطرتری برای شرکت هایی است که به دنبال استفاده از بیومتریک در تجارت خود هستند.
با این حال ، برای استفاده در دستگاههای شخصی ، شناسایی چهره یک روش احراز هویت راحت و آسان است که خطرات مربوط به حفظ حریم خصوصی همان نوع تشخیص چهره را که در دوربین های نظارت استفاده می شود، ندارد.
این عوامل باعث می شود که کف دست، بیومتریک ایده آل برای استفاده‌های عمومی و مشترک باشد، در حالی که تشخیص چهره یک انتخاب عالی برای تأیید اعتبار وسایل شخصی است.
|
مطالب مرتبط :
· بیومتریک – امنیت و حریم خصوصی · آشنایی با تکنولوژی شناسایی با کف دست |
